Kandydatura, której przewodniczył bp Jacek Kiciński, odbyła się w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i miała miejsce w katedrze wrocławskiej. Sutannę podczas liturgii przywdziali: Krzysztof Leśniewicz, Wiktor Cyran, Kacper Dawiec, Robert Matuszyński, Bartłomiej Sikora. Zostali oni wraz z alumnem Szymonem Rojkiem przedstawieni Kościołowi jako kandydaci do kapłaństwa.

W homilii ksiądz biskup podkreślił, że w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny spoglądamy jako wspólnota Kościoła na Maryję, naszą Matkę, czystą, kochającą, pełną łaski, zaufania, miłości do Boga i drugiego człowieka. Uroczystość zaś przypada w środku Adwentu.

– Nasi bracia z III roku seminarium są w połowie adwentu, oczekiwania na święcenia kapłańskie. I w tym adwencie, na drodze wiary, bardzo ważne są trzy przestrzenie naszego życia: wybranie, wierność i posłanie. A wspólny ich mianownik to powołanie do bycia uczniem Jezusa. Być wybranym, być wiernym i posłanym – mówił bp Kiciński.

Zauważył, że o wybraniu słyszeliśmy od św. Pawła. Wybrany to ten, który z miłości przeznaczony jest dla Boga, by istniał ku chwale Jego majestatu.

– Uczeń Chrystusa to ten, który jest napełniony Jego błogosławieństwem; uczeń Chrystusa to ten, który został wybrany przed założeniem świata; uczeń Chrystusa jest tym, który z miłości przeznaczony jest dla Boga a powołany jest, by być chwałą Boga na ziemi, to znaczy dążyć do świętości. Ale wiemy doskonale, że nie wystarczy być powołanym i wybranym. Nie wystarczy tylko mówić: „Panie, Panie”, ale słowo usłyszane trzeba zachowywać w sercu, rozważać i tym słowem żyć na co dzień – nauczał biskup Jacek.

Zauważył, że towarzyszy nam Maryja, Matka wiernej miłości, która pokazuje, że wierność to obecność i nieustanne odczytywanie woli Boga w codzienności. Ksiądz biskup podkreślił, że wzorcowe rozeznawanie woli Boga zawarte jest w Ewangelii o Zwiastowaniu. Maryja usłyszała, zmieszała się i rozważała co znaczy to pozdrowienie. Proces rozeznawania kończy się słowami: „Oto, ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa”.

– To jest rozeznawanie, to jest odkrywanie i dojrzewanie do przyjęcia woli Boga. Oto ja jestem do Twojej dyspozycji. Widzimy, że całe życie Maryi to wierne odpowiadanie na Bożą miłość. Maryja nieustannie rozeznaje. I w tym rozeznawaniu jest wierna do końca, aż po krzyż. Dlatego wierność Maryi jest źródłem naszej wierności – podkreślał ksiądz biskup.

Mówiąc o posłaniu zauważył, że jest to przedłużenie Bożej obecności na ziemi. Nawiązał do czytania z Księgi Rodzaju o grzechu Adama i Ewy. – Zadaniem powołanych, uczniów Jezusa Chrystusa, jest poszukiwać ludzi, którzy po upadku chowają się przed Bogiem. Nie tylko być dla tych, którzy przychodzą, ale – jak mówi Ojciec Święty Franciszek – wychodzić i poszukiwać. A wydaje się, że tych osób jest coraz więcej. Coraz więcej jest ludzi rozczarowanych życiem, może upokorzonych, z wykrzywionym obrazem Boga z różnych powodów i różnych przyczyn – mówił ksiądz biskup.

Zwracając się do kleryków prosił, by kontynuowali Boże dzieło zbawienia i mówili ludziom, że Bóg ich nadal kocha, że Bóg jest Miłością. – Dzisiaj przyjęliście szatę kapłańską, strój duchowny. Ta szata to nie tylko to, co zewnętrzne, ale wyraz tego, że należycie już do Chrystusa i chcecie być Jego sługami i uczniami. Nieprzypadkowo prosiłem, aby dzisiaj w katedrze był ten kielich, który towarzyszył nam 11 czerwca w czasie beatyfikacji sióstr elżbietanek. Ten kielich, w którym kiedyś była sprawowana Eucharystia. A czym jest kielich? Jest szatą Chrystusa. I ta szata została sprofanowana przez sowieckich żołnierzy, podziurawiona i wyrzucona na śmietnisko. Ale ten kielich do końca pozostał własnością Chrystusa i Jego szatą – mówił hierarcha.

Zauważył, że choć wielu próbowało z niego zrobić inny użytek, to pozostał kielichem Chrystusowym. Stał się jednocześnie symbolem i rzeczywistością męczeństwa sióstr elżbietanek, które doświadczyły cierpienia. Były maltretowane, próbowano zniszczyć ich godność, ale ich serce pozostało Chrystusowe.

– Dzisiaj macie piękne szaty. Sutanny szyte na miarę. Ale czy pod tą szatą kryje się serce ucznia Chrystusa? Może kiedyś ta szata zostać tak podziurawiona jak ten kielich. Może przysporzy wam wiele cierpienia. I patrząc na dzisiejszy świat, pewnie tak się stanie. Ale pamiętajcie, jeśli nawet świat podziurawi waszą sutannę, to zawsze pozostaniecie własnością Chrystusa, bo własnością Chrystusa jest ten, kto tę szatę otrzymał – podkreślał bp Kiciński i życzył alumnom: – Wracajcie do tego dzisiejszego dnia. Zostaliście wybrani przez Jezusa Chrystusa. Bądźcie wierni jak Maryja, rozeznawajcie i rozważajcie słowo w sercu. Jesteście posłani do dzisiejszego człowieka. Należycie do Boga i jesteście Jego własnością.