Opinia publiczna usłyszała o nim po raz pierwszy pod koniec XIX wieku, gdy w jednej z najpoczytniejszych gazet pojawiła się informacja o nowo powstałym Towarzystwie Pszczelniczo-Ogrodniczym, do którego należał ks. Antoni Chotyński. To jednak nie pasja do pszczół przyniosła mu sławę. W 1901 r. prasa rozpisywała się o jego sukcesach. Za „zebranie i dostarczenie nadzwyczaj obfitej ilości wyrobów ludowych i przedmiotów etnograficznych” otrzymał na Wystawie Rolniczo-Przemysłowej w Lublinie prestiżową nagrodę. Wkrótce do pasji regionalistycznej doszła kolejna – archeologia. Jako archeolog amator badał cmentarzyska ciałopalne odnalezione m.in. w Dratowie, Chodliku, Trzcińcu, Kłodnicy i Żmijowiskach. Odkrył i skatalogował wiele śladów dawnej kultury w postaci ceramiki, narzędzi, ozdób i innych cennych dla nauki artefaktów. Jego praca rzuciła nowe światło na badania poświęcone pierwotnej kulturze polskiej i słowiańskiej, dzięki niemu profesorowie archeologii wyodrębnili kulturę ceramiki pasmowej, zwaną też kulturą trzciniecką.Pomimo wielkich zasług ks. Chotyńskiego na polu regionalistyki i archeologii nikt nie uhonorował odpowiednio jego osoby i dokonań. Pamięć o tym, że bez jego odkryć archeologicznych rozwój badań nad kulturą trzciniecką nie przybrałby tak dynamicznego kształtu, zaginęła w mrokach przeszłości. Z tej racji w 2022 r. w Wilkowie (archidiecezja lubelska) powstał Społeczny Komitet Upamiętnienia ks. kan. Antoniego Chotyńskiego. Po zaledwie roku działań komitetu widać już pierwsze efekty. 21 maja nastąpi odsłonięcie tablicy pamiątkowej poświęconej kapłanowi – archeologowi. Została ona umieszczona w kościele wilkowskim. Miejmy nadzieję, że wydarzenie to stanie się impulsem do głębszego poznania fascynującej postaci ks. Chotyńskiego.