W Polsce zakażenie bakterią Helicobacter pylori jest dość powszechne, dotyczy bowiem ok. 67% dorosłych oraz 30% dzieci. Obecność tej bakterii może wiązać się też z przykrymi dolegliwościami ze strony układu pokarmowego. Zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia raka żołądka. Samo zakażenie może być bezobjawowe, a osoba zainfekowana często dowiaduje się o problemie dopiero po kilku miesiącach czy latach, np. przy bólach związanych z zapaleniem żołądka. Bakteria może występować nie tylko w żołądku, ale też głębiej, w ścianach czy w innych organach, przez co utrudnia diagnostykę i leczenie, które niestety w wielu przypadkach okazuje się niewystarczające. Problem ma tendencje do nawracania, dlatego też warto wiedzieć, jak naturalnymi sposobami pomóc się z niego wyleczyć.
Najczęściej zakażenie bakterią długo przebiega bezobjawowo lub wywołuje ból w okolicy żołądka i brzucha, mdłości, powoduje zmniejszenie apetytu, wzdęcia, biegunki, wymioty, zgagę i niestrawność. Może się też pojawiać kwaśne odbijanie, gdyż bakteria ta zmienia ph żołądka oraz wytwarza toksyny. Mają one niekorzystny wpływ na sam nabłonek żołądka, przez co dochodzi do zanikowego zapalenia, które daje objawy.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
Najprościej wykonać z krwi przeciwciała na obecność Helicobacter pylori, może to być prosty test z apteki (cena ok. 18 zł) do samodzielnego wykonania z kropli krwi. Można wykonać testy z kału czy oddechowy. Największą czułość ma jednak wykonanie gastroskopii i pobranie wycinka do badania. Należy zacząć od metod jak najmniej inwazyjnych.
Bakterią możemy się zarazić choćby przez stosowanie tych samych naczyń, picie z tej samej butelki czy pocałunek. Można się nią zarazić także przez jedzenie nieumytych warzyw i owoców czy spożywanie posiłków brudnymi rękami. Przyczyny podatności na zakażenia mogą wynikać z uszkodzenia śluzówek, spowodowanego np. stosowaniem aspiryny, niedokwaszenia żołądka bądź obniżenia odporności.
Obecnie stosuje się schemat farmakoterapii składający się z dłużej stosowanych antybiotyków, inhibitora pompy protonowej, czasami dokłada się sole bizmutu. Efekty w wielu przypadkach jednak nie są wystarczające i wymagają ponownego leczenia. Moim zdaniem, wskazane jest tu połączenie metod medycyny konwencjonalnej i naturalnej, zwłaszcza dołożenie do kuracji dobrego probiotyku, laktoferyny w ilości 2 x 200 mg, 1-2 x kefiru czy/i oleju z czarnuszki oraz zastosowanie diety. W badaniach dowiedziono, że nawet pojedyncze naturalne metody były pomocne. Co się zatem stanie, kiedy je połączymy?
Reklama
Chcąc zwalczyć zakażenie i nie dopuścić do jego nawrotów, warto włączyć do diety i regularnie stosować kefir lub/i probiotyki, kiełki brokułu, sok z żurawiny, miód, zioła, a zwłaszcza: kurkumę, imbir, lukrecję, cynamon, zieloną herbatę i miętę. Wskazana jest dieta zdrowa, bogata w warzywa, z dodatkiem dobrych tłuszczów, rosołów kolagenowych, powinno się unikać chemii i używek. Należy też rezygnować ze spożywania ostrych potraw oraz picia napojów gazowanych.
naturoterapeuta
Natura-Med
Artykuł ma charakter informacyjny i nie stanowi porady medycznej.
Metody z Bożej apteki pomagają co najmniej zmniejszyć ilość bakterii. Za najskuteczniejsze uważam Mastica. Najlepiej połączyć je z ziołami i sokiem z kiszonej kapusty (jeśli śluzówki na to pozwalają). Z ziół można samodzielnie wykonać herbatę lub kupić gotowe krople. Wysoką skuteczność wykazują też propolis, miód – zwłaszcza manuka, lactoferyna, sok z żurawiny, czosnek, berberys, cynamon oraz zakwaszenie żołądka choćby octem jabłkowym czy betainą HCL. Nie wszystkie metody można zastosować u każdego, zwłaszcza kiedy jest stan zapalny – wtedy zakwaszenie może być wręcz szkodliwe i najpierw należy wyeliminować stan zapalny oraz wzmocnić śluzówki choćby ziołami. Przydatne są picie kombuchy oraz suplementacja cynku i witamin A, E, C.
Mieszanka ziołowa pomocna w zwalczaniu Helicobacter
Należy zmieszać po 50 g: kminu (nasiona), lukrecji (korzeń), oregano (liść), babki lancetowatej (liść), imbiru (korzeń), ogórecznika lekarskiego, i mięty pieprzowej (liść). 1 łyżkę mieszanki zalać 1 szklanką gorącej wody i parzyć pod przykryciem ok. 15 min. Spożywać 2 x dziennie 30 min. przed jedzeniem lub 2 godz. po jedzeniu, za każdym razem przygotowując świeży napar.
Pokrzywa
Pokrzywa to popularna roślina. Rośnie dziko, wręcz jest zaliczana do chwastów. Jej właściwości zdrowotne jednak już od starożytności były znane medykom. W liściach pokrzywy zawarte są sole mineralne i witaminy, a także kwasy krzemowe i octowe oraz aminy, takie jak histamina. Te substancje są pomocne w oczyszczaniu skóry i jej odżywianiu. Pokrzywę można stosować zarówno zewnętrznie, jak i wewnętrznie. Bardzo korzystne działanie ma sok z pokrzywy: odtruwa organizm, wspomaga detoksykację, pobudzając pracę nerek czy wątroby, działa moczopędnie, pobudza procesy przemiany materii, podnosi odporność organizmu.
Dla amatorów dziko rosnących ziół pokrzywa jest nieodzownym składnikiem pesto i zup. Można ją dusić, wykorzystywać do zapiekanek i potraw jajecznych.
