Ludowym symbolem święta były powracające do gniazd bociany, bowiem: „Na Zwiastowanie bocian na gnieździe stanie”.

Takie imiona tradycja ludowa nadawała Matce Bożej, czczonej w święto Zwiastowania Pańskiego. Było ono obchodzone już w V wieku, a w VIII wieku – w całym Kościele powszechnym. W pierwszych wiekach chrześcijaństwa, jak podaje Barbara Ogrodowska (w: Święta polskie, tradycja i obyczaje, Warszawa 1996), 25 marca i święto Zwiastowania umieszczano na początku kalendarza liturgicznego i w tym właśnie dniu rozpoczynano „modły i nabożeństwa na cześć zwiastowanej przez anioła największej tajemnicy Wcielenia Boga”.