Bp Piotr Libera w homilii odwołał się do wielkopostnej przypowieści „O dwóch braciach i dobrym Ojcu”. Zauważył, że łatwo dojrzeć współczesny bunt przeciw Bogu: to model życia bez Boga, negowanie prawdy, mieszanie w sprawdzonym modelu rodziny, zastępowanie wierności i poświęcenia gonieniem za przyjemnością, porzucanie wspaniałego dziedzictwa chrześcijańskiego w imię ideologii multikulturalizmu.

„Ten świat trwoni swój majątek, trwoni samego siebie - opiniował hierarcha. - Jakże potrzebne jest dzisiaj nawrócenie, `metanoia`. I jak potrzebne jest uczenie się naśladowania postawy Ojca, który widząc powracającego syna wychodzi, wręcz wybiega mu naprzeciw, nie pozwala dokończyć jego `spowiedzi`, rzuca mu się na szyję, urządza radosną ucztę”, relacjonował bp Libera.

Natomiast do „starszego brata” porównał tych, którzy „nie przekroczyli nakazu”, ale jednocześnie „sami się wykluczają”, bowiem dla nich „Bóg, to przede wszystkim Prawo”. A przecież „miłosierdzie to dowód tożsamości naszego Boga”, Jego „pierwszy atrybut”. To w Jezusie Chrystusie spełniło się oczekiwanie ludzkości, „wielka tęsknota za objawieniem tajemnicy Boga”.

Pasterz diecezji płockiej podkreślał też, że największym skarbem, którego nigdy nie wolno roztrwonić - jest prawda o miłosierdziu, ukazywanie zranionej ludzkości, że tego świat nie spowija obojętny chaos, ale miłość Ojca, który „upodobał sobie Miłosierdzie”, który czeka, by przebaczyć, który w końcu przyjmie ludzi do swego domu. Tego duchowego majątku, skarbu, trzeba strzec. Przede wszystkim ma to w Kościele czynić biskup.

Zwracał się do biskupa elekta Mirosława Milewskiego, że ustanowiony w Jubileuszowym Roku Miłosierdzia „ma obowiązek podpisywać się pod pasterską dewizą Ojca świętego Franciszka `Miserando atque eligendo` - z Bożego miłosierdzia wybrany.

„Cała Mazowiecka Rodzina Diecezjalna z ufnością powierza dzisiaj Twoją pasterską posługę orędownictwu Królowej Równin Mazowsza - Pani Jasnogórskiej. Jesteś jeszcze jednym owocem Jej wspaniałego pielgrzymowania przez naszą 940-letnią Diecezję, jej `ponownego ewangelizowania` naszego Kościoła”, stwierdzał hierarcha.

Powierzał osobę nowego biskupa, który dewizą swojego życia uczynił słowa „Nie lękajcie się”, wstawiennictwu św. Jana Pawła II: „Uczyniłeś je dewizą, gdy w trudnych chwilach naszego Kościoła szedłeś drogą sumienia i pokazywałeś Współbraciom, co to znaczy iść `drogą sumienia`. Jestem przekonany, że ze swej strony będziesz dla wszystkich „wzorem w mowie, w obejściu, w miłości, w wierze, w czystości”, że nie zaniedbasz charyzmatu, który za chwilę zostanie Ci dany”, zwracał się do biskupa elekta.

Biskup płocki Piotr Libera był też głównym konsekratorem święceń biskupich, natomiast współkonsekratorami abp Celestino Migliore, nuncjusz apostolski w Polsce i kard. Kazimierzy Nycz, metropolita warszawski.

Biskup Mirosław Milewski, dziękując wszystkim za obecność w katedrze, stwierdzał, że jego zawołanie biskupie „Nie lękajcie się!”, to „słowa wielkiej otuchy, wyrażające nieskończoną miłość Boga do człowieka”. Są one zadaniem i zobowiązaniem, programem posługi.

„Ufając w Boże miłosierdzie, w pokorze, chcę realizować misję zleconą mi przez Pana. Ufam, że z Bożą pomocą uda mi się ją wypełnić. Pokornie proszę Was wszystkich, pomagajcie mi, bym był dobrym biskupem – prostym sługą Winnicy Pańskiej. Idę do was z sercem otwartym, z wielką nadzieją `bom jest swojak, bom jednym z Was`. Chcę być dobrym narzędziem w rękach Boga, pamiętając słowa Jezusa, że `sługami nieużytecznymi jesteśmy`”, podkreślał bp Milewski. Dodawał, iż jest świadom, że przed nim trudne zadanie i duże oczekiwania. Pociechą są dla niego słowa, jakie skierował Jezus do św. Siostry Faustyny, gdy zlecał jej Swoją misję głoszenia światu miłosierdzia: „Nie bój się, nie pozostawię cię samą. Czyń w sprawie tej, co możesz, ja dokonam wszystkiego, co ci nie dostawa” (Dz 881).

W uroczystościach uczestniczyło kilkunastu biskupów m.in. biskup pomocniczy w diecezji płockiej Roman Marcinkowski, abp Józef Górzyński, bp Andrzej Suski, bp Wiesław Śmigiel z Pelplina, bp Wiesław Szlachetka z Gdańska, bp Ireneusz Pękalski z Łodzi, bp Ryszard Karpiński z Lublina, bp Wojciech Osial z Łowicza. Obecny był również rzecznik Episkopatu Polski ks. Paweł Rytel-Andrianik.

Na uroczystości obecni byli rodzice nowego biskupa: Zenona i Edward Milewscy. Licznie zgromadzili się w katedrze kapłani, siostry zakonne, wspólnota tarnowskiego seminarium, przedstawiciele organizacji katolickich i uczelni wyższych, wierni z całej diecezji i poczty sztandarowe. Przybył także ks. Eliasz Tarasiewicz, proboszcz parafii prawosławnej w Płocku.

Uczestniczyli w niej ponadto parlamentarzyści, samorządowcy, przedstawiciele zakładów pracy, instytucji kultury i służb mundurowych.

Z okazji święceń bp Mirosław Milewski otrzymał wiele listów gratulacyjnych od kardynałów i biskupów, Prymasa Polski, Przewodniczącego KEP oraz prezydenta Andrzeja Dudy i premier Beaty Szydło.

Nowy biskup pomocniczy w diecezji płockiej będzie przede wszystkim głosił Słowo Boże, udzielał sakramentów, przewodniczył uroczystościom religijnym; będzie się można także z nim spotkać w Kurii Diecezjalnej w Płocku.

W Roku Miłosierdzia, zamiast kwiatów, wierni przekazywali wolontariuszom przed katedrą ofiary na rzecz Hospicjum Caritas w Płocku.

Uroczystość święceń biskupich była transmitowana przez Katolickie Radio Diecezji Płockiej oraz na kanale YouTube Diecezji Płockiej.

Oprawę muzyczną wydarzenia zapewnił Płocki Chór Katedralny Pueri et Puelle Cantores Plocenses oraz kwintet dęty Canzona.

***

Biskup Mirosław Milewski jest 37. biskupem pomocniczym w historii diecezji płockiej. Pochodzi z parafii św. Franciszka z Asyżu w Ciechanowie. Urodził się 26 lutego 1971 roku. Ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Płocku, 15 czerwca 1997 roku przyjął święcenia prezbiteratu z rąk ówczesnego biskupa płockiego Zygmunta Kamińskiego. Pracował jako wikariusz w parafii św. Józefa w Zakroczymiu, a w roku 1998 został skierowany na studia specjalistyczne w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, zwieńczone w 2004 roku uzyskaniem doktoratu z socjologii. Pracę zatytułowaną „Społeczne uwarunkowania postaw młodzieży wobec AIDS” napisał pod kierunkiem ks. prof. Janusza Mariańskiego. W czasie studiów był kapelanem sióstr karmelitanek klauzurowych w Dysie koło Lublina.

Po powrocie ze studiów od 2004 roku pracował w Kurii Diecezjalnej, a następnie został wykładowcą i wychowawcą w płockim Wyższym Seminarium Duchownym (m.in. przez 2 lata pełnił funkcję prefekta ds. wychowawczych). W seminarium jest nadal wykładowcą katolickiej nauki społecznej i teologii pastoralnej. W latach 2007-2008 był również dyrektorem Soborowego Studium Teologiczno-Pastoralnego. Przez kilka lat był także wykładowcą socjologii i katolickiej nauki społecznej na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Jest autorem kilkunastu publikacji naukowych i recenzji.

W roku 2008 biskup płocki Piotr Libera powierzył księdzu Milewskiemu obowiązki kanclerza Kurii Diecezjalnej, a w 2009 roku mianował go wikariuszem generalnym diecezji płockiej. Został wtedy również mianowany członkiem Rady Kapłańskiej i Kolegium Konsultorów. W roku 2012 Ojciec Święty Benedykt XVI odznaczył ks. Milewskiego godnością Kapelana Jego Świątobliwości (prałata).

Dewizą biskupią nowego biskupa pomocniczego diecezji płockiej są słowa „Nolite timere” (Nie lękajcie się), zaczerpnięte z Ewangelii według św. Mateusza 17,7. W jego herbie znajduje się Brama Miłosierdzia oraz krzyż, z którego wychodzą dwa promienie: czerwony i blady, co jest nawiązaniem do objawienia Jezusa Miłosiernego św. siostrze Faustynie Kowalskiej w Płocku.