Głównym punktem jerozolimskich obchodów jest radosna popołudniowa procesja ulicami miasta. Rozpoczyna się w sanktuarium w Betfage na Górze Oliwnej. Jest ona wielkim świętem zarówno miejscowych chrześcijan, jak i pielgrzymów przybywających nie tylko z różnych parafii Ziemi Świętej, ale z całego świata. Byli wśród nich także Polacy, niosący gałązki palmowe i biało-czerwone flagi. Procesję zamykają franciszkanie i duchowieństwo diecezjalne wraz z administratorem apostolskim, z jego biskupami pomocniczymi i kustoszem Ziemi Świętej.

Procesja przechodzi obok kościoła Ojcze Nasz, kaplicy Płaczu Jezusa nad Jerozolimą (Dominus Flevit) i Bazyliki Narodów z grotą Getsemani, gdzie Judasz zdradził Jezusa. Przemarsz kończy się na dziedzińcu sanktuarium św. Anny, w murach Starego Miasta, gdzie abp P. Pizzaballa pobłogosławił wiernych relikwiami Krzyża Świętego.

Początki jerozolimskiej procesji Niedzieli Palmowej sięgają czasów bizantyjskich. O jej istnieniu wspomina m.in. pątniczka Egeria (IV wiek), która zaświadcza, że chrześcijanie w Ziemi Świętej praktykowali takie wędrowanie z palmami od najdawniejszych czasów. Franciszkanie, będący od XIII w. opiekunami miejsc świętych, podjęli tę tradycję, zapraszając wszystkich do wspólnego świętowania Paschy Jezusa Chrystusa.